ေကာင္းမႈေတာ္ေစတီ သမိုင္း

သာလြန္မင္းတရားႀကီး (  1584 ေမလ တြင္ ဖြား၍   1648 ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ ကံေတာ္ကုန္နတ္ရြာစံသည္ )

နန္းစံသက္တမ္း (  1628 ခုႏွစ္မွ  1648 အထိ  )

ဒုတိယျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ကုိ တည္ေထာင္ခဲ့ေသာ ဘုရင့္ေနာင္မင္းတရားႀကီး၏ ေျမးျဖစ္သူ သာလြန္မင္း တရားႀကီးဟာ ေနာင္ေတာ္ အေနာက္ဖက္လြန္မင္း နတ္ရြာစံ ကံေတာ္ကုန္သည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ အဖိုးလက္ ထက္မွ စစ္တုိက္ျခင္းေၾကာင့္ ရရွိလာတဲ့ တုိင္းျပည္နစ္နာမႈေတြကို သိရွိတာေၾကာင့္ စစ္ကို သိပ္မုန္းတီးခဲ့ သူဆုိရင္ မမွားပါဘူး၊ ဒါေၾကာင့္လဲ တုိင္းျပည္ကို စီးပြားေရးျဖင့္သာ သာယာ၀ေျပာ စည္ပင္ေအာင္ လုပ္မယ္ လို႔ သႏၷိ႒ာန္ခ်ထားၿပီး စစ္တုိက္ဖို႔၊ စစ္အင္အား စုေဆာင္းဖို႔ ကုန္က်မည့္စရိတ္ မ်ား ကို   ျပည္သူေတြ စီးပြားျဖစ္ထြန္းေအာင္သာ ႀကိဳးစားခဲ့တာပါ၊

သူ႔ရည္ရြယ္ခ်က္က တုိင္းျပည္စည္ပင္၀ေျပာၿပီး ေအးခ်မ္းေနလ်င္ စစ္မက္အင္အားလဲ အလိုလုိ ပါၿပီးသားျဖစ္သည္၊ တကူးတက စုေဆာင္းစရာ မလိုဟု ယူဆခဲ့ဟန္ရွိသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္လဲ သာသနာေတာ္ကုိ ၾကည္ညိဳသည့္အေလ်ာက္ ျမန္မာနုိင္ငံ သာသနာ႔သမိုင္းတြင္ ထင္ရွားခဲ့ေသာ ေတာင္ဖီလာ ဆရာေတာ္၏ အမိန္႔ကို နာခံကာ သာသနာေတာ္အေရး၊ ဘာသာေရး၊ တုိင္းျပည္စီးပြားေရး စသည္ကို အဖက္ဖက္မွ တိုးတက္ေအာင္ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ေတာ္မူခဲ့တယ္၊ တုိင္းျပည္ကို သာယာ ၀ေျပာေအာင္ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္နုိင္ခဲ့လို႔လည္း သာလြန္မင္းတရားႀကီး လို႔ ျပည္သူျပည္သားမ်ားက ခ်စ္ခင္ျမတ္နုိးေခၚေ၀ၚခဲ့ၾကတယ္။

တုိင္းျပည္အတြင္းသာ မကပဲ အိမ္နီးခ်င္း အိႏိၵယ၊ သီဟိုရ္ (သီရိလကၤာ )နိုင္ငံမ်ားႏွင့္လည္း စီးပြားေရးအရ အမ်ားအျပား ဆက္ဆံကာ တုိင္းျပည္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေအာင္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့သည္။ ျမန္မာေကာဇာသကၠရာဇ္ ( ၉၉၁ ) ခုႏွစ္တြင္ နန္းတက္ေတာ္မူေသာ မင္းတရားႀကီးသည္ ေကာင္းမႈေတာ္ေစတီႀကီးကို တည္ေဆာက္ဆဲ မွာပင္ ကံမေကာင္းစြာ နတ္ရြာစံကံေတာ္ကုန္ခဲ့သည္၊ ဆက္လက္၍ မၿပီး ျပတ္ေသးေသာ ေစတီေတာ္ႀကီးကို သားေတာ္မင္းက ဆက္လက္ တည္ထားကာ ထီးေတာ္တင္ လွဴနုိင္ခဲ့သည္။

ေကာင္းမႈေတာ္ ေစတီပုံစံ

 သေရေခတၱရာျပည္ ဒြတၱေပါင္မင္းၾကီး၏ ေကာင္းမူေတာ္ျဖစ္ေသာ ေစတီ( ၆) ဆူတို့တြင္ (၁)ဆူ အပါအဝင္ ျဖစ္ေသာ သရမာေစတီကို ပံုတူယူကာ ေကာင္းမူေတာ္ေစတီ (ရာဇမဏိစူဠာ) အျဖစ္တည္ထားေတာ္မူခဲ့သည္ ။ အဝန္းအေတာင္ (၃၀၀) အျမင့္အေတာင္(၃၀၀)ပမာဏအားျဖင့္ တည္ထားေတာ္မူခဲ့ၿပီး ေစတီ၏ ေလးဘက္ေလးတန္တြင္ေက်ာင္းတိုက္ (၄)တိုက္ကို လည္း ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းခဲ့၏။ အေရွ့ဘက္ေက်ာင္းကို ပုဗၺ၀န္ေက်ာင္း၊  ေျမာက္ဘက္ေက်ာင္းကို ဥတၱရ၀န္ ေက်ာင္း၊ အေနာက္ ဖက္က ေက်ာင္းကို ပစၧိမာရုံေက်ာင္း၊ ေတာင္ဘက္က ေက်ာင္းကို ဒကၡိဏ၀န္ ေက်ာင္း၊ ဟုမွည့္ေခၚခဲ့ တာ ယေန႔ေခတ္ တြင္ေတာ့   ေက်ာင္းေနရာမ်ား အုတ္ရုိးေဟာင္းေနရာ မ်ားစြာကို ေတြ႔ရွိနုိင္ေသးသည္။  

သို့ေသာ္ ေကာဇာသကၠရာဇ္ (၉၉၆)၊သာသနာသကၠရာဇ္ (၂၁၇၈)ခုႏွစ္တြင္ သာလြန္မင္းတရားၾကီးသည္ ေစတီေတာ္ၾကီး ကိုထီးမတင္ရေသးဘဲနတ္ရြာစံခဲ့ေၾကာင္းကို ဘုရားျဖဴဆရာေတာ္ အရွင္ရာဇိႏၵ ေရးသားေသာ သာသန ဗဟုႆုတ ပကာသနီက်မ္းတြင္ ေလ့လာရဖူး၏။

ေနာက္တခ်က္အေနျဖင့္ မိမိလက္ထက္တြင္ သာသနာေရးအရ အၿမဲတမ္း အဆက္သြယ္ရွိခဲ့ေသာ သီရိလကၤာ နိုင္ငံမွ ေစတီ  ေ တာ္ပုံစံမ်ားကို အတုယူသည္ဟုလည္း သိရသည္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ သီရိလကၤာတနုိင္ငံလုံးတြင္ ယေန႔ေခတ္အထိ တည္ရွိေနၾကေသာ ေစတီေတာ္မွန္သမွ် ေကာင္းမႈေတာ္ ပုံစံခ်ည္းသာ ျဖစ္၏၊ ေစတီအားလုံးကို  ထုံးျဖဴျဖဴျဖင့္သာ ပူေဇာ္   ေလ့ရွိၾကသည္၊ ျမန္မာနုိင္ငံမွာလို ေရႊသကၤန္း ကပ္သည္ဟူ၍ လုံး၀မရွိပါေပ၊ အျဖဴေရာင္ ထုံးသကၤန္းသည္ စင္ၾကယ္ ျဖဴစင္ျခင္းကို ကိုယ္စားျပဳသည္ဟု ဆုိပါသည္။

အဘိုးျဖစ္သူ ဘုရင့္ေနာင္မင္းတရားႀကီး လက္ထက္ကတည္းက သီဟုိရ္ကြ်န္း( ယေန႔ သီရိလကၤာနုိင္ငံ Sri lanka ) မွ ပင့္ေဆာင္ လာခဲ့ေသာ ဘုရားရွင္၏ လက္၀ဲဘက္ ေအာက္စြယ္ေတာ္ အံေတာ္ပြားကို ေတာင္ငူတြင္ ႒ာပနာထား ပူေဇာ္ ထားရာမွ ရန္သူတို႔၏ ရန္ကို ေၾကာက္ေသာေၾကာင့္ မိမိနန္းစုိက္ရာ အင္း၀ၿမိဳ႕ေတာ္ႏွင့္ အနီးတြင္ ပူေဇာ္ထားရွိလိုရကား  ယေန႔ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕တြင္   ေျပာင္းေ ရႊ႕ပူေဇာ္ထားသည္ဟု ဆုိပါသည္၊

ဘုရားရွင္၏ အံေတာ္စြယ္ေတာ္သည္ စြတ္စြတ္ျဖဴေသာ အျဖဴေရာင္ျဖစ္ရကား ထုိကို ရည္ရြယ္ေတာ္မူကာ ထုံးသကၤန္း ေဖြးေဖြးကိုသာ ကပ္လွဴခဲ့သည္ ဟု သိရသည္။ ေကာင္းမႈေတာ္ ေစတီေတာ္ႀကီးကို လူေပါင္း ၂၀၀၀ ေက်ာ္ျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္း ( ၁၂ )ႏွစ္ၾကာေအာင္ တည္ေဆာက္ခဲ့ရသည္။

ပမာဏအေနျဖင့္  သီရိလကၤာႏိုင္ငံရွိ မဟာေစတီႀကီးမွာ အျမင့္ဉာဏ္ေတာ္ ၁၂၀၊ လံုးပတ္ေတာ္ ၃၆၀-ရွိေၾကာင္းေဘာ ဣမံ မဟာေစတိယံ ၀ီသ ရတေနန သတာယာမံ၊ တိသတ သ႒ိရတန ပရိဏာဟံ ေဟာတိ-ဟု သာရတၳဒီပနီ ဋီကာ ကိုကိုး၍သတပဒိကပုစၧာက်မ္း၌မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီးေျဖဆိုထားသည္ကိုေတြ႔ရသည္။

စစ္ကိုင္းမွ ေကာင္းမႈေတာ္ႀကီးမွာ အျမင့္ဉာဏ္ေတာ္ ၁၀၁-ေတာင္၊ လံုးပတ္ေတာ္ ၅၀၂-ေတာင္၊ ၂-မိုက္၊ ၄-သစ္ ရွိေၾကာင္း စြယ္စံုက်မ္း၌ ေဖာ္ျပထားသျဖင့္ သီရိလကၤာ မဟာေစတီႀကီးက ဉာဏ္ေတာ္ျမင့္၍ ေကာင္းမႈေတာ္ႀကီးက လံုးပတ္ႀကီး   ေၾကာင္း ကိုလည္း မူကြဲအေနျဖင့္ သိရေသးသည္။

ယေန႔ေခတ္ မီဒီယာ၏ အေရးပါမႈ

ယေန႔ေခတ္မွာ မီဒီယာရဲ႕ အေရးပါမႈ၊ အသုံး၀င္မႈကို လူတုိင္း သိၾကပါတယ္၊ မီဒီယာကို ေကာင္းတဲ့ ဘက္မွာ အသုံး ခ်ရင္ ေကာင္းက်ိဳးေတြ ခံစားၾကရသလို မေကာင္းတဲ့ဘက္မွာ အသုံးခ်မိရင္လဲ မေကာင္းက်ိဳးကုိ တန္ျပန္ခံစားၾကရမွာပါ။ အခုလဲ အနဳပညာသည္ျဖစ္တဲ့ လူရႊင္ေတာ္လူပ်က္ေတြကဟာသပ်က္လုံးအေနနဲ႔ ႀကံႀကံဖန္ဖန္ ျပက္လုံးထုတ္ထားတာကို ပရိသတ္ က အတည္မွတ္ယူလိုက္ ေတာ့ အားလုံး လြန္ကုန္ပါၿပီ၊

ဗုဒၶျမတ္စြာရဲ႕  တရားေတာ္ေတြကို အႏွစ္ခ်ဳပ္လိုက္ရင္ ကံသုံးပါးကို လုံၿခဳံေအာင္ ေစာင့္ထိန္းျခင္းသီလ morality ပါ၊ အဲဒီ ကံသုံးပါး လုံးကို လုံၿခဳံေအာင္ ေစာင့္ထိန္းနုိင္သူဟာ မၾကာမီ ဒီဘက္ဘ၀မွာပဲ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ ၀င္နုိင္ၾကပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရွင္ ရဲ႕ တရားေတာ္ေတြကို ေစာ္ကားၿပီး ေျပာတာျဖစ္ျဖစ္၊ စိတ္နဲ႔ ျပစ္မွားတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ကာယကံေျမာက္ က်ဴးလြန္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အျပစ္ဟာ အျပစ္ပါပဲ၊

ကာယကံေျမာက္ က်ဴးလြန္မွ အျပစ္မဟုတ္ပဲ ၀စီကံနဲ႔ က်ဴးလြန္ရင္လဲ အပါယ္ငရဲကို က်ေစတတ္ပါတယ္၊ ဘုရားရွင္ရဲ႕   ေဒသ နာေ တာ္မ်ားစြာထဲမွာ ႏႈတ္မေစာင့္စည္းလို႔၊ သူမ်ားကို ေစာ္ကားမိလို႔၊ ကုန္းေခ်ာအျပစ္တင္မိလို႔၊ မမွန္ပါဘဲ အလိမ္ အညာ မုသား စကားကုိ ေျပာဆုိမိလို႔ ငရဲမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကမၻာေပါင္းမ်ားစြာ ဒုကၡဆင္းရဲ ခံစားေနရသူေတြ တကယ့္ အျဖစ္အပ်က္ သာဓကေတြ မ်ားစြာရွိခဲ့ဖူးတယ္၊ ဒီေန႔အထိလဲ သူတို႔ဟာ ငရဲဒုကၡကို ခံစားေနၾကရဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။

လူပ်က္မ်ားအေနနဲ႔ ပရိသတ္ကုိ ေပ်ာ္ေစခ်င္လို႔ ေဖ်ာ္ေျဖတဲ့အေနနဲ႔ ပါးစပ္သရမ္းလိုက္တာက ခဏေလးပါ၊ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ဘ၀အတြက္ ငရဲမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခံစားရမွာနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ရင္ မတန္ပါဘူး၊ ရင္းလိုက္ရတဲ့ အရင္းအႏွီးနဲ႔ ျပန္ရလို္က္တဲ့ အက်ိဳးဆက္က မမွ်တဘူးလို႔ ဆုိရပါမယ္၊ ဒါေပမယ့္ ကံတရားက မ်က္ႏွာႀကီးငယ္ မေရြးတာေၾကာင့္ ကိုယ္ျပဳသမွ်ကံ ကိုယ္သာ ခံ၊ ကိုယ္ေျပာသမွ်ကံ ကိုယ္သာခံ လို႔ပဲ မွတ္ယူရ ပါလိမ့္မယ္။

ဗုဒၶလက္ထက္က အျဖစ္အပ်က္တခု

ဗုဒၶလက္ထက္ေတာ္အခါက ကေခ်သည္ အနဳပညာသည္တေယာက္က ျမတ္စြာဘုရားကို ေလ်ာက္ထား ခဲ့ဖူးတယ္၊ တပည့္ ေတာ္တို႔ ဒီဘ၀က ေသလြန္ရင္ ဘယ္ဘုံ႒ာနမွာ ျဖစ္နုိင္ပါသလဲသိလုိပါတယ္ ဆုိေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက မသိခ်င္ပါနဲ႔ ဒကာေတာ္ လို႔ တားျမစ္ေတာ္မူတယ္၊ ေနာက္တႀကိမ္ ထပ္ေမးတယ္၊ မသိခ်င္ပါနဲ႔ လို႔ပဲ၊ ျပန္ေျဖေတာ္မူတယ္၊ လူ႔စိတ္ ဆုိတာကလဲ အခက္သား ကလား မသိခ်င္ပါနဲ႔ ဆိုမွ ပိုၿပီး သိခ်င္စိတ္ ျပင္းျပတတ္တာ ဆုိေတာ့ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တပည့္ေတာ္ေ မးခြန္း ကို   ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား လို႔ သုံးႀကိမ္ေျမာက္ ေမးျပန္တယ္။

  

သုံးႀကိမ္သုံးခါ ေမးၿပီဆိုမွ ဗုဒၶျမတ္စြာက ဒကာေတာ္ ဒီဘ၀မွာ သူတဖက္သား ေပ်ာ္ေအာင္ ေဖ်ာ္ေျဖေနသူဟာ ေသလြန္ ရင္ ငရဲကို ေရာက္ရတတ္တယ္၊ ငရဲက လြတ္ျပန္ရင္လဲ စတုမဟာရာဇ္နတ္အမ်ိဳးအႏြယ္၀င္ ဂႏၶဗၺနတ္ ဆိုတဲ့ ကေခ်သည္ အမ်ိဳးအစားနတ္ပဲ ျဖစ္ရတတ္တယ္၊ လို႔ မိန္႔ေတာ္မူလို္က္ေတာ့ ေမးခြန္းရွင္ ကေခ်သည္ဟာ ဘုရားေရွ႕မွာတင္ ၀မ္းနည္း ပက္လက္ ရႈိက္ႀကီးတငင္ ငိုေၾကြးပါေတာ့တယ္။

ဘာေၾကာင့္မ်ား အဲဒီေလာက္ အျပစ္ႀကီးရတာလဲဘုရား ဆုိေတာ့ လူေတြကို ေပ်ာ္ေစရုံ သက္သက္ဆုိတာ မွန္ေပမယ့္  ပါးစပ္က မေျပာခင္ စိတ္က အရင္ စဥ္းစားရတယ္၊ စိတ္က ေျပာဖို႔ ဆုံးျဖတ္ၿပီးမွ ႏႈတ္က ထြက္ရတာ ျဖစ္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ သူဟာ မေနာကံ၊ ၀စီကံ ဒုစရိုက္ေတြကို အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ၊ အခါေပါင္းမ်ားစြာ က်ဴးလြန္ခဲ့တာေၾကာင့္ အဲဒီကံေတြရဲ႕ အက်ိဳးကို ေပးဆပ္ရတာပဲ၊ ၀ါသနာပါလို႔ လုပ္သည္ျဖစ္ေစ၊ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းအရ လုပ္သည္ျဖစ္ေစ ကံဟာ ကံပါပဲ၊ ေစတနာ ပါၿပီ ဆုိကတည္းက ကံေျမာက္ေတာ့တာပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ ေစာေစာကတည္းက မေမးပါနဲ႔ လို႔ ငါဘုရား တားျမစ္ ထားတယ္မဟုတ္လား လို႔ အေျဖေပးေတာ္မူခဲ့တယ္။

ဒီအျဖစ္အပ်က္ကို ၾကည့္ရင္ အနဳပညာသည္မ်ား အေနနွင့္ ပ်က္လုံးထုတ္ခ်င္တယ္ ဆုိအုံးေတာ့ .. ဘုရား တရား  သံဃာ ရတနာသုံးပါးႏွင့္ စပ္ဆက္ၿပီး အေျပာင္အပ်က္အေနနဲ႔လည္း မေျပာသင့္ပါဘူး၊ အၿငိမ့္ေခြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ၾကည့္လိုက္ရင္ ပ်က္လုံးအမ်ားစုက ဘာသာေရးနဲ႔ မကင္းၾကတာေတြ႔ရတယ္၊ ဘုရားရွင္အေၾကာင္း၊ ယေသာ္ဓရာ အေၾကာင္း၊ မယ္ေတာ္မာယာ၊ ဖခင္ႀကီးသုေဒၶါဒန နဲ႔ အရွင္မဟာကႆပမေထရ္ အေၾကာင္း၊ အရွင္အာနႏၵာအေၾကာင္း ပါမက်န္ အကုန္လုံးပါပဲ၊

မေတာ္မေရာ္တဲ့ ကာမဂုဏ္နဲ႔ ပက္သက္တဲ့စကားေတြကို ရဟႏၱာမေထရ္ႀကီးေတြ၊ အရိယာႀကီးေတြနဲ႔ တြဲစပ္ၿပီး ပ်က္လုံး ထုတ္ၾကတာ မိသားစုအခ်င္းခ်င္း သားပ်ိဳ သမီးပ်ိဳ ရွိၾကတဲ့ သူမ်ား အတူမၾကည့္ရဲေလာက္ေအာင္ ပ်က္လုံးမ်ားက ထိမိ   ေျပာင္   ေျမာက္ၾကပါတယ္၊ သို႔ေပမယ့္  သူတို႔ေျပာၾကတဲ့သူေတြ အားလုံးဟာ တန္ခိုးအဘိညာဥ္ရ၊ စ်ာန္ပ်ံ ဧတဒဂ္ဘြဲ႕ထူးရ ရဟႏၱာမေ ထရ္၊ ေထရီမႀကီးေတြကိုျပစ္မွားမိေနတာကုိ  သတိမထားမိၾကဘူး၊

ေအာက္ထစ္ဆုံး သိၾကားမင္းအေၾကာင္းကို ေျပာရင္ေတာင္ သိၾကားမင္းဟာ ေသာတာပန္အရိယာ သူေတာ္ေကာင္းႀကီးပါ၊   ေသာတာပန္ကို ျပစ္မွားမိရင္ အရိယာကို စြပ္စြဲမိတဲ့ အရိယူပ၀ါဒကံ ထုိက္ပါတယ္၊ အဲဒီလို အရိယာေတြကို စြပ္စြဲမိခဲ့ရင္ ဒီဘ၀မွာ သတိသံေ၀ဂရၿပီး တခ်ိန္မွာ ၀ိပႆနာတရား အားထုတ္အုံးေတာ့ တမဂ္တဖိုလ္ကို ေရာက္ဖို႔ အတားအဆီး ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။

  

အခုလဲ ေစတီေတာ္ႀကီးအေၾကာင္းကို မိဖုရားရဲ႕ သားျမတ္နဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ၿပီး ပ်က္လုံးထုတ္လို္က္တာ ေစတီေတာ္ အတြင္းမွာ စြယ္ေတာ္ကို႒ာပနာထားတာေၾကာင့္ဘုရားရွင္ရဲ႕စြယ္ေတာ္ျဖစ္တဲ့ဓာတုေစတီႀကီးကို၀စီကံနဲ႔ ျပစ္မွားလိုက္သလို ျဖစ္သြားခဲ့တယ္၊ ဘုရားရွင္ကို ျပစ္မွားတာနဲ႔ အတူတူပါပဲ၊ ဒါေၾကာင့္လဲ ဗုဒၶျမတ္စြာက ငရဲက်တယ္လို႔ ေဟာခဲ့တာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

  

တကယ္ေတာ့ ဗုဒၶ၀င္အေၾကာင္း ဓမၼအေၾကာင္းက လြဲၿပီး ေလာကအေၾကာင္း၊ လူေတြအေၾကာင္း ေျပာစရာ ျပက္လုံး မရွားဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္၊ တကယ္တမ္း ေျပာၾကျပန္ေတာ့လဲ ေကာင္းကြက္ေတြ တခုမွ မပါပဲ မေကာင္းတာေတြကိုပဲ ရီစရာျဖစ္ ေအာင္   ေရြးၿပီး ေျပာသြားေလ့ရွိၾကတယ္၊ အႏုပညာသည္အားလုံးကို ရည္ရြယ္ျခင္းမဟုတ္ရပါ၊ အခ်ိဳ႕အခ်ိဳ႕ေသာ အနည္းစုေသာ လူမ်ားကို သတိသံေ၀ဂရေစဖို႔ တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါတယ္။